Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα

Κείμενα, Ποίηση, Φωτογραφίες κι Έργα Τέχνης:Κυμοθόη Νότα
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος© Nότα Κυμοθόη

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Νότα Κυμοθόη "ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΠΟΡΕΤΟ..." ΠΟΙΗΣΗ




Νότα Κυμοθόη
"ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΠΟΡΕΤΟ..."
Ποίηση 

(αφιερωμένο)

Αγναντεύοντας από μακριά τόπους που αγάπησα
κι ανθρώπους οπού συνέφαγα κι αγκάλιασα...
δεν έχω τίποτα, μα τίποτα να πω...
Μόνο την αγάπη μου αφήνω πίσω
σε όσους αισθάνθηκαν έστω για μια στιγμή
το χάδι της καρδιάς μου
και την αλήθεια της ματιάς μου...
όσο για μια ψυχή...
Ας συγχωρέσει οπού έφυγα...
Όλες εκείνες τις νύχτες οπού με τύλιξε ο έρωτας
μέσα στ΄ ακριβά του τα μετάξια δεν ξεχνώ
γιατί τώρα, παραδομένη στα χάδια μιας άλλης γης
σκέφτομαι όλα τα δύσκολα
μα και όλα τα τραχιά κι ερημικά μονοπάτια
οπού μέσα σε πόνο, αγωνία και μοναξιά
έψαχνα στην πέτρα και στο θάμνο να βρω
εκείνον ή μήπως το λαγό μη τυχόν
και τον βρει ο κυνηγός και...ξαστοχήσει;

Αν ήταν μπορετό να διώξω την αγάπη
οπού στα στήθη μου σαν το αγκάθι με πονά,
λέω, αν ήταν μπορετό...δε θα ερχόμουνα ξανά
μες στη δική σου αγκαλιά...
παρά θα σ΄ έπαιρνα μια νύχτα σκοτεινή
ή μια αυγή οπού θα έτρεχες να πας για τη δουλειά
μες τα φτερά του έρωτα να δεις τον πόθο μου ξανά
αλλά κι όλη τη χαρά οπού κουρέλιασε ο πηγαιμός
γιατί δεν άφησα να την αδράξει 
αλλά την έχω φυλαγμένη για σένα καλά εδώ
μες την καρδιά που λαχταρά
και να σου πει και πάλι: "σαγαπώ"!..
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .



© Nότα Κυμοθόη 



Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Νότα Κυμοθόη "Η δύσκολη επιστήμη του "ζειν" Δοκίμιο


Νότα Κυμοθόη
"Η δύσκολη επιστήμη του “ζείν”
Δοκίμιο

     Μελετώντας τον Albert Camus, μένω κατάπληκτη απ΄ τον τρόπο σκέψης του, γιατί σηματοδοτεί καταστάσεις και σκιαγραφεί τόπους και προσωπικότητες. Κι ο Οδυσσέας Ελύτης μελετώντας A. Camus σχετικά με τον μεσογειακό άνθρωπο γράφει:“Ν΄ αγκαλιάζεις ένα σώμα γυναίκας είναι το ίδιο σαν να σφίγγεις επάνω σου την παράδοξη εκείνη χαρά που νιώθεις κάποτε να κατεβαίνει απ΄ τον ουρανό προς τη θάλασσα...”. Αντρική σκέψη σκέφτομαι, αλλά μήπως το ίδιο δε νιώθει και μια γυναίκα για το αγκάλιασμά της μ΄ έναν άντρα; Γιατί, όταν το κορμί μιας γυναίκας ποτιστεί με άρωμα αντρικό, πως να ξεχαστεί η ευωδιά του όταν έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον, ας πούμε...με άγριες μέντες ή αρμύρα θάλασσας; Μοιάζει αυτή η χαρά ουράνια για τον άνθρωπο που είναι εθισμένος να ζει σ΄ έναν τόπο με όλα τα καθημερινά του και να παίζεται η ύπαρξή του μέσα στον πυρωμένο ήλιο, γιομάτη με τις φωνές των τζιτζικιών. Γιατί εμείς οι μεσογειακοί λαοί έχουμε...
...

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αδέσμευτος Πάφου, στην στήλη μου "ΤΟ Λ των λέξεων και του Λόγου" Γράφει η Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος)
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη